Kjell & Aad Bosmans

Momenteel zijn de vergaderingen van de OCMW-raad geheim en niet enkel de persoonsgebonden materies, zoals in de gemeenteraad. Het OCMW van Halle heeft een budget van ongeveer vijftien miljoen euro. Een groot deel van deze som wordt door de stad, en dus door de belastingbetaler bijgedragen. Dit betekent dat de belastingbetaler geen inzage heeft over hoe zijn zuurverdiend geld wordt besteed.

Tevens moeten wij vaststellen dat via lekken elke beslissing van de raad binnen de kortste tijd in de media verschijnt.

Wij stellen voor om de OCMW-vergaderingen, met uitzondering van de persoonsgebonden materies, openbaar te maken.Dit betekent ook volle inzage in de boekhouding, de begroting en de budgetten.
De burger heeft het recht op informatie!

Vanzelfsprekend is dit een fedrale materie. Het OCMW van Halle kan dus niet eenzijdig zulk een beslisssing nemen. Wij kunnen wel de discussie aanzwengelen en via de juiste kanalen onze voorstellen bespreekbaar maken.

Commentaat hieromtrent kan je steeds kwijt op het forum, of stuur maar een mailtje.
kb

Dinsdag 16 april 2002
Verslag ocmw-raad

In vroeger artikel kon je lezen dat de VLD enkele voorstellen van SPIRIT op de OCMW-raad zou agenderen. Deze voorstellen zijn tijdens de raad van 15 april besproken. Een kort verslag:

1. Zicht op het Koninklijk Atheneum vanuit het nieuwe rusthuis.

De raad staat hier zeker niet weigerachtig tegenover. Dit voorstel kadert echter in de omgevingswerken. Deze werken zullen een aanvang nemen van zodra de bouwwerken afgerond zijn. De raad zal bij de uitbesteding zeker rekening houden met de geformuleerde voorstellen.

2. Alarmsystemen voor bejaarden

De raad zal onderzoeken wat dit zal kosten en in informeel overleg met stad dit punt bespreken.
kb

Vrijdag 29 maart 2002
Reacties op de 'burgerkrant'

Het is weeral een tijd geleden dat ik nog iets op de webstek geplaatst heb. Ondertussen zijn er enkele reacties binnengekomen op mijn artikel voor de 'burgerkrant' (zie archief), hoogste tijd dus.
Tom Severs (http://users.pandora.be/severs.tom) heeft gelijk als hij stelt dat dit artikel in januari moet zijn geschreven. Anderzijds beweert hij dat ik niet goed kan rekenen als ik beweer dat de rechtszaak van de toenmalige VU-ID het OCMW 5 maanden heeft achteruitgesteld. Het is zo dat inderdaad 4 maanden na de geplande datum het OCMW haar installatievergadering heeft gehouden, door de zomervakantie echter en het grote aantal raadsleden dat reeds hun verlof gepland had in augustus heeft de eerste echte vergadering pas plaatsgevonden in september, m.a.w 5 maanden.
kb

Vrijdag 29 maart 2002
Vrijwilligerswerk

Dinsdag, 19 februari 2002
'De Islam is een achterlijke cultuur.'

Weer trouw op post voor De Zevende Dag. Filip Dewinter was te gast i.v.m. het ontslag van Pim Fortuyn uit Leefbaar Nederland. De publieke opinie was vooral gevallen over zijn uitspraak: De islam is een achterlijke cultuur.
Ik wil hier geenszins de islam verdedigen; als humanistisch vrijzinnige kan ik onmogelijk de verdediging opnemen van een dogmatische ideologie.
De islam voorstellen als een achterlijke cultuur is echter historisch, cultureel en geografisch totaal foutief.

Ten eerste is de islam geen cultuur maar een godsdienst. Dit is trouwens de grootste fout die de meeste critici maken; ze maken geen onderscheid tussen geloof en cultuur. Enkele voorbeelden: de besnijdenis van vrouwen (cliterodectomie) in sommige moslimlanden, het dragen van een hoofddoek/sluier/burqa, het al dan niet mogen participeren van vrouwen in het openbaar leven, de islamitische wetgeving, fundamentalisme, enzovoort.
Al deze zaken hebben niets met de islam als geloof te maken dan wel met de specifieke cultuur van de streek waar deze praktijken toegepast worden. Als deze dingen met geloof zouden te maken hebben zou men logischerwijze mogen verwachten dat ze in elk islamland zouden toegepast worden. Dit is dus niet het geval. Cliterodectomie is al duizenden jaren schering en inslag in Oostelijk Afrika, het dragen van een sluier was een must in de volledige Hellenistische wereld (Griekenland, Perzi...), dus honderden jaren voor het ontstaan van de islam. Wat betreft het participeren van vrouwen in het openbare leven hoeven we zelfs niet zover te gaan. Sinds wanneer hebben vrouwen bij ons stemrecht? Inderdaad, 1948 en dan nog met heel veel tegenstand. Dit is dus amper 50 jaar geleden.

Is de Islam historisch gezien een achterlijke cultuur? Ik durf met grote stelligheid te beweren dat onze Westerse maatschappij nergens zou staan zonder de Arabische! Enkele voorbeelden?
Een heleboel woorden in het Nederlands zijn afkomstig uit het Arabisch.
al-jabr Algebra
al-kuhl Alcohol
amir-al-bahr Admiraal
sifr cijfer (nul)
al-iksir elixir
qutn katoen
en zo zijn er nog veel veel meer.
De meest revolutionaire en in het oog springende innovatie was het invoeren van de Arabische cijfers en het decimaal systeem. Waarom zeggen wij trouwens drie-en-twintig maar schrijven we eerst de 2 en dan de 3? De verklaring schuilt in het Arabische schrift waar men van rechts naar links schrijft.
Eveneens ontwikkelden de Arabieren het astrolabium om zowel de tijd als de plaats op Aarde te bepalen.
Columbus ontdekte Amerika in 1492. Dit was echter enkel mogelijk dankzij de zeer accurate kaarten die hij samen met het astrolabium nodig had om te kunnen navigeren.
Ook het driehoekig latijnzeil waardoor het mogelijk was te laveren kende men via de Arabieren.
De Arabieren slaagden erin de Griekse, Perzische en Aziatische geneeskundige kennis samen te brengen.
Terwijl in de 14de eeuw de universiteit van Parijs welgeteld 1 boek over geneeskunde bezat kenden de Arabieren reeds de eerste ziekenhuizen, een soort van ziekteverzekering, gynaecologie, polyklinieken, orthopedie, neurologie, dieetleer, anesthesie en psychotherapie.
De Arabieren beheersten een handelsgebied dat zich uitstrekte van Zuid-Frankrijk tot in China.
Zij kenden post-en douanesystemen alsook de wisselbrief en de cheque.
Ontdekte Guttenberg de boekdrukkunst in 1450? Vergeet het maar. De eerste gedrukte boeken dateren uit de 8ste eeuw in Japa in China. De Arabieren gingen bij de Chinezen in de leer en omstreeks 1100 ontstonden de eerste gedrukte Arabische boeken.
De gitaar, verschillende strijkinstrumenten, pauken en castagnetten kennen wij via de Arabieren. Zo komt ons woord voor rondreizende muzikant troubadour van het Arabische taarab (zingen)
De losse en comfortabele Arabische kledij heeft een enorme stempel gedrukt op de Westerse mode. Pyjama komt van het Perzische woord pajhamas of losse broek voor de nacht. Verder zijn er de stoffen: damast (uit damascus), mousseline (uit Mossoul), gaas (uit Gaza) en katoen (qutn).
Als Mozart in de 18de eeuw zijn befaamde opera Entfrung aus dem Serail schrijft is de mode in Europa volledig Turks tot de tulbanden toe.

Achterlijk? I think not.
kb

Woensdag 13 februari 2002
Onbevlekt ontvangen, dossier erediensten

De katholieke Kerk haalt in Belgi een omzet van bijna 22,2 miljard frank per jaar. Vooral dankzij de belastingbetaler. Toch hoeft de kerk geen doorzichtige boekhouding bij te houden, noch een belastingaangifte in te vullen.

Net geen zes frank per dag, of een euro per week. Dat moet elke Belg op tafel leggen om de verschillende overheidsdotaties voor de katholieke Kerk te financieren. Of u een ketter bent of een vroom katholiek, anglicaan of moslim, dat maakt niet uit. Van de bijna 22,2 miljard frank giften en legaten niet meegerekend die de katholieke Kerk per jaar omzet, genereert ze slechts 606 miljoen frank zelf (tenminste als we ervan uitgaan dat de kerkgangers 5 frank per week in de parochieschaal achterlaten). De overige 21,6 miljard wordt netjes bijgepast door de belastingbetaler. Daarmee pikt de katholieke Kerk meer dan 90 procent in van het totale belastingbudget voor erediensten.

Als de katholieke Kerk een bedrijf was, zou ze met een omzet van 22,2 miljard frank moeiteloos naast pakweg bussenbouwer Van Hool of Neckermann Reizen, een van de grootste touroperatoren van het land, kunnen staan. En waarschijnlijk doet ze zelfs beter, want we hebben er het raden naar hoeveel gelovigen hun bezittingen tegen een gunstig successietarief aan Gods volgelingen op aarde schenken. Omdat de vzws en feitelijke verenigingen in het onontwarbare kluwen rond de katholieke Kerk ook geen balansen moeten neerleggen, kunnen ze hun financin in het schemerduister houden.

Zes frank per dag lijkt weinig, maar toch is het een rare situatie. Want wat zou u zeggen als de overheid u verplichtte om elke dag 6 frank te storten op de rekening van Neckermann? U zou moord en brand schreeuwen, en terecht. Toch betalen we al sinds 1809, jaar waarin Napoleon Bonaparte de steun van de katholieke Kerk afkocht met allerhande beloftes en compensaties. Inmiddels is de dotatie uitgebreid naar alle erkende erediensten katholieken, protestanten, anglicanen, orthodoxen, isralieten en niet-confessionele vrijzinnigen (zie kader: God heeft een paspoort). Door het grapje van Bonaparte, die dat in 1809 ordonneerde omdat hij geen andere manier zag om de Kerk te compenseren voor de verliezen (lees: de nationalisaties van kerkgebouwen) die ze tijdens de Franse Revolutie geleden had, betaalt Belgi 192 jaar na dato nog altijd schulden af van revolutionairen met wie het nooit uitstaans heeft gehad.

Elke Belg is katholiek
De lessen godsdienst in het lager en secundair onderwijs kosten 9,1 miljard frank (225,6 miljoen euro). Maar eigenlijk staan die kosten nauwelijks ter discussie. Ten eerste bedragen ze maar een fractie van het totale budget voor het vrij onderwijs (goed voor 122 miljard frank of 3 miljard euro per jaar aan werkingskosten, lonen en investeringen). Ten tweede zou de overheid, als er gn godsdienstlessen waren, die uren anders moeten invullen en zou dat zelfs nog duurder zijn de mogelijkheid laten om zedenleer-lessen te volgen, kost mr, leert een studie die het ministerie van Onderwijs liet uitvoeren.

Stel dat we de onderwijsactiviteit zouden afsplitsen. Dan boekt de nv katholieke Kerk van Belgi in 2002 een jaaromzet van bijna 12,5 miljard frank (310 miljoen euro) ongeveer evenveel als, bijvoorbeeld, melkproducent Campina of vliegtuigmaatschappij Virgin Express. En leggen u en ik nog 1225 frank (30 euro) per jaar of een dikke 3 frank per dag in de schaal.

Maar er is een belangrijk verschil. Reguliere bedrijven als Campina of Virgin Express hebben een probleem als we met zn allen besluiten om geen melk meer te drinken of niet meer te vliegen. De Kerk daarentegen blijft zijn omzet handhaven, ook als de Belgen Jezus massaal zouden afzweren. Want het aantal geregistreerde gelovigen speelt geen rol bij het bepalen van de dotatie. De katholieke Kerk rekent niet per aantal gelovigen, maar per percentage van de totale Belgische bevolking. De wetgever ging er in 1809 van uit dat elke Belg automatisch katholiek was, verklaart woordvoerder Toon Osaer van het aartsbisdom. Of uw ouders u nu hebben laten dopen of niet: de dotatie van de katholieke Kerk blijft onverminderd een dikke 12 miljard bedragen, vermeerderd met de index. Stoelgeld, legaten en diverse belastingvrije inkomsten (barbecues, kerstconcerten, verhuur van gebouwen) komen daar nog bovenop. Hoeveel? Niet te achterhalen, want dat komt terecht in de versnipperde begrotingen van de acht bisdommen, vijftig congregaties en 3000 kerkfabrieken, een kluwen van vzwtjes en feitelijke verenigingen zonder balansplicht.

D katholieke Kerk in Belgi bestaat niet, zegt Osaer. De autonomie van de verschillende entiteiten is zo groot dat niemand het totale plaatje kent. Waarmee te verstaan wordt gegeven: ook het bisdom niet. Noch de respectieve overheden, die elk jaar trouw een handvol miljarden doorstorten. Dat maakt het moeilijk, zeg maar onmogelijk, om de precieze omzet van de nv katholieke Kerk te becijferen. In tegenstelling tot, pakweg, de geldstromen bij een zuivelfabrikant. De akten in het handelsregister en de jaarrekeningen van het bedrijf vertellen je alles over omzetten, winst, personeelsbestand, investeringen en activa. Zo zie je in n oogopslag dat Campina in 2000 11,9 miljard frank omzet draaide, dat de omzet al enkele jaren daalt, dat het bedrijf 179 miljoen frank verlies na belastingen boekte, ongeveer 570 werknemers telt, dik 4 miljard frank aan activa heeft en eigendom is van Comelco Holdings. Maar de bisdommen, congregaties en 4120 parochies die deel uitmaken van de holding katholieke Kerk vormen een kluwen van kleine entiteiten die geen balansen neerleggen, geen aandeelhouderschap vrijgeven en kennelijk ook geen gecentraliseerde inventaris van hun activa bijhouden.

De enige reguliere vennootschap in het imperium van de katholieke Kerk is Drukkerij en Uitgeverij Halewijn, de uitgever van Kerk en Leven, het parochieblad. Halewijn haalde in 2000 320,5 miljoen frank (7,9 miljoen euro) jaaromzet met 20 personeelsleden, heeft een spaarpot van 133 miljoen (3,3 miljoen euro) en boekte eind 1999 5 miljoen frank (124.000 euro) winst, overigens minder dan de helft van het jaar daarvoor. We hebben Halewijn overgenomen van de stichters, de Dominicanen, zegt Osaer. Het is het enige bedrijf waarin de katholieke Kerk in Vlaanderen rechtstreeks participeert. Het Instituto per le Opere di Religione, de omstreden Vaticaanse bank, heeft dus geen klein broertje op Belgisch grondgebied.

Veel personeel
Als de nv katholieke Kerk een bedrijf was, zou het zich trouwens zorgen moeten maken. Omdat het zwaar overbemand is. Campina draait zijn omzet met goed 500 mensen, de Kerk heeft er tien keer zoveel nodig. Maar geen nood: het personeel vormt niet zon belangrijke kost voor de katholieke Kerk als voor bedrijven. Volgens Artikel 181 van de Grondwet draait de overheid de belastingbetaler dus op voor de lonen van bedienaars van erkende erediensten. Daarom vermeldt de begroting 2002 van het ministerie van Justitie 4644 katholieke geestelijken (3896 voltijdse equivalenten) op zijn loonlijst. Samen zullen die in 2002 3156 miljoen frank (78 miljoen euro) kosten. En we komen nog goed weg, want in principe mag de Kerk nog ruim 2000 bijkomende priesters benoemen - alleen, ze zijn er niet.

Verschillende andere ministeries, Vlaamse, Waalse en federale, tasten ook nog eens in de portemonnee: ze trekken 332 miljoen frank (8,2 miljoen euro) uit om de lonen te betalen van priesters zonder parochie, voor de uurlonen van aalmoezeniers in de ziekenhuizen (het precieze bedrag staat niet uitgesplitst bij de algemene werkingskosten van de verzamelde ziekenhuizen) of voor die in het leger. De Regie der Luchtwegen besteedt er een kleine 4 miljoen frank (99.157 euro) per jaar aan, en het ministerie van Landbouw zet voor zijn halftijdse aalmoezenier ongeveer 1 miljoen frank (25.000 euro) per jaar opzij. De katholieke geestelijken in de migrantenwerking mogen de Gewesten daarbovenop nog een slordige 10 miljoen frank (248.000 euro) kosten in 2002.

Missionarissen wegen intussen op de budgetten van Ontwikkelingssamenwerking zij het elk jaar een beetje minder. Voor 2002 heeft de administratie 125 miljoen frank (3,1 miljoen euro) ingeschreven om de sociale zekerheid te betalen van 1300 katholieke priesters in overzeese gebieden. Maar de jongste jaren krijgt de dienst dat budget niet opgesoupeerd, omdat het aantal missionarissen is gedecimeerd. Toen hierover in 1976 een koninklijk besluit werd goedgekeurd, kostten 5000 missionarissen zon half miljard frank per jaar, klinkt het bij de dienst. Na de volkerenmoord in Rwanda kwamen de missionarissen uit heel Afrika massaal naar Belgi om nooit meer naar hun post terug te keren.

Mogelijk sterft die uitgavenpost dus uit. Toch zou het totale budget voor bezoldigingen in de toekomst nog met een paar miljoen kunnen aandikken, want de overheid heeft de wettelijke ruimte om geestelijke bijstand te financieren in rust- en verzorgingstehuizen en in de opvangcentra voor politiek vluchtelingen. En eigenlijk moeten we ook rekening houden met alle personeelsleden die in gesubsidieerde nepstatuten werken bij de vzws die rond kerkfabrieken cirkelen. Maar die lopen echt niet zo dik, zegt Toon Osaer. De geestelijken op de loonlijst van de overheid gaan ook met pensioen. Het ministerie van Financin zal ook in 2002 ruim 2300 geestelijken bijna 1,3 miljard frank (32 miljoen euro) pensioen uitkeren. De katholieke geestelijken kosten de schatkist met andere woorden per jaar zon 5 miljard frank (124 miljoen euro) in lonen, pensioenen en sociale zekerheid.

Huizen van God
De nv katholieke Kerk, die dus niet bestaat, heeft uiteraard ook geen eigendommen. De kerken zijn eigendom van de parochies, via allerlei vzws en feitelijke verenigingen. Of een enkele keer van de gemeente, het bisdom of de kerkelijke overheid. De eigenaar herstelt en restaureert, vaak met de gulle steun van allerlei overheden. De Gemeenschappen en Gewesten hebben in 2001 ruim een miljard frank (25 miljoen euro) opzij gelegd voor onderhoud en herstelling van gebouwen die toebehoren aan de erkende erediensten. Vlaanderen subsidieert voor 913 miljoen frank (22,6 miljoen euro), de Walen houden het bij 150 miljoen (3,7 miljoen euro). Minstens 90 procent van dat bedrag komt terecht bij de katholieke Kerk. De erkende erediensten zijn vrijgesteld van allerhande belastingen. De priesters betalen er nog wel op hun loon n op de pastorie, die als een voordeel in natura wordt belast. Als u een mis laat opdragen, profiteert de fiscus ook mee: hij int taksen op het deel van de gage dat naar de priester doorgeschoven wordt. Maar dan houdt het op. Stoelgeld? Schenkingen? Die zijn onbelast, want niet bekend omdat de kerkfabriek geen belastingbrief hoeft in te vullen.

De recentste onderzoeken over het kerkbezoek besloten dat 11,2 procent van alle Belgen naar de mis trekt. Als elk van die 1,1 miljoen kerkgangers elke week trouw 5 frank in het offerblok gooit, loopt de Belgische staat, berekend volgens de aanslagvoet voor ondernemingen, 115 miljoen frank (2,8 miljoen euro) belastingen mis. Maar dat is niet alles. De Kerk hoeft niet alleen geen bedrijfskosten te betalen, erkende erediensten mogen ook nog meer uitgeven dan ze binnenkrijgen. De wet verplicht de gemeente of, in het geval van een katholieke kathedraal: de provincie de tekorten bij te passen.

De gemeenten zijn daar de grootste slachtoffers van. Ze krijgen de factuur voor de huisvesting van de priester (of betalen een huurvergoeding als hij in een pastorie van de kerkfabriek woont), plus de extra kosten die daarbij komen kijken. Ze draaien op voor de verliezen van de kerkfabrieken en voor hun schulden, die meestal voortvloeien uit verbouwleningen. Dexia telde in 2001 in totaal 6,5 miljard frank aan bijgepaste tekorten en transfers voor leningslasten op de gemeenterekeningen van 2000. Volgens een studie van het Centre de Recherche dInformations Socio-Politiques (CRISP) gaat daarvan 96 procent richting katholieke Kerk, waarvan het leeuwendeel in Vlaanderen: bijna 4 miljard frank.

De provincies kijken dan weer argwanend naar bisschoppen die het breed laten hangen. Zij moeten namelijk de tekorten bijpassen van kathedrale kerkfabrieken, bisschoppelijke paleizen en diocesane seminaries van de katholieke Kerk. Ook de tekorten van de provinciaal georganiseerde orthodoxe Kerk en de moslimgemeenschap en de logies van hun vertegenwoordigers komen trouwens op hun begroting terecht. In de toekomst zullen de provincies waarschijnlijk ook de financiering op zich nemen van de vrijzinnige gemeenschappen en subsidieert het Brussels Gewest de islam. De katholieke Kerk kostte de provincies in 2001 199 miljoen frank (4,9 miljoen euro). En omdat een beetje bedrijf ook reclame moet maken voor zijn product, zeker in een periode van laagconjunctuur, krijgt de nv katholieke Kerk ook nog een beetje zendtijd op televisie. De godsdienstuitzendingen op de openbare televisie (VRT, RTBf, Belgische Rundfunk), die worden betaald van de dotatie, kostten in 2000 volgens de CRISP-studie alles bij elkaar 33 miljoen frank (0,8 miljoen euro). Daar zijn het gebruik van de studios en het loon van de technici niet in meegerekend, evenmin als de prijs van rechtstreekse uitzendingen van eucharistievieringen op radio of tv.

Schuld en boete
We doen de katholieke Kerk dus met zn allen 10 12 miljard frank cadeau. Daarom is de ondoorzichtigheid van de kerkelijke financin, hoewel historisch verklaarbaar, opmerkelijk. Je zou verwachten dat een overheid toch een duidelijk beeld wil van waar dat belastinggeld naar toe vloeit. Officieel kunnen begrotingen van kerkfabrieken, rekeningen van bisdommen en loonkosten van priesters natuurlijk gecontroleerd worden door de gemeenteraden en de provincies, en door de ministeries die de lonen betalen, maar dat is theorie. Vooral wat de werkingskosten betreft is de goodwill van het kerkbestuur in dit verband doorslaggevend. Want ook al moeten gemeenten en provincies de tekorten van de kerkfabrieken bijpassen, ze hebben geen zeggenschap over hoe de clerus zijn geld besteedt. Daarom gebeurt het zelden dat een gemeente een negatief advies uitbrengt over de begroting van zijn kerkfabrieken.

De voogdijoverheden blijven ook in het duister tasten over wat de parochies of bisdommen in totaal aan stoelengeld binnenrijven, wat ze aanrekenen voor een eucharistieviering of waar ze de winsten van de uitbating van parochiale centra boeken. Het bisdom, dat er nochtans gemiddeld 10 procent van opstrijkt, inventariseert die inkomsten naar eigen zeggen niet. De fiscus vraagt er niet naar, en kennelijk onderwerpen de bisdommen de kerkbegrotingen evenmin aan minutieuze controles. Te gek om los te lopen, vinden steeds meer politici, en er gaan steeds luidere stemmen op om verandering te brengen in die toestand. Verscheidene plaatselijke besturen willen ook een grotere inbreng van de kerkfabrieken in de financiering van restauratiewerken, bijvoorbeeld door eigendommen te verkopen. Voorlopig gebeurt dat niet. Er is zelfs een ministrile richtlijn die eist dat een eventuele verkoop van onroerende goederen kerkfabrieken niet verarmt: elke opbrengst van een verkoop moet worden herbelegd.

Anderen willen de ruimere financiering van de erediensten onder de loep nemen. Misschien naar buitenlands voorbeeld: in Duitsland kunnen rooms-katholieken en protestanten lonen en werking financieren via de Kirchensteuer die de federale overheid doorstort; in Oostenrijk innen de kerken hun Kirchenbeitrag rechtstreeks bij de leden; Italianen kunnen op hun belastingaangifte aanstippen aan welke van de zeven erkende erediensten ze 0,8 procent van hun belastinggeld gespendeerd willen zien en Spaanse gelovigen kunnen 0,5 procent van de personenbelasting afleiden naar ofwel de katholieke Kerk, ofwel het Rode Kruis.

PRL-senator Alain Destexhe lanceerde in november 1998 een wetsvoorstel om naar Italiaans voorbeeld elke belastingbetaler toe te laten een deel van de taksen te besteden aan een eredienst naar keuze. Ook CVP-parlementslid Tony Van Parys zette de hervorming van de Belgische kerkfinanciering al even op de agenda. Maar sinds paarsgroen roomsrood heeft afgelost, is de kerkbelasting niet meer komen bovendrijven.

Frank Demets, Mao Magazine, 20.12.01

Vrijdag 8 februari 2002
Oppositie of sabotage?

Er is geen democratie zonder oppositie, laat dit duidelijk zijn! Niemand heeft de waarheid in pacht en luisteren naar andermans mening kan verhelderend en verfrissend zijn ook als die mening van de oppositie komt.
De taak van de oppositie is in eerste instantie een controlerende. Zijn de besluiten van de meerderheid wel wettelijk? Gaat de meerderheid haar boekje niet te buiten enz.?
We moeten ook eerlijk zijn; een fractie van de oppositie kan meer kiezers vertegenwoordigen dan een meerderheidsfractie. En vermits een echte democraat tracht te werken voor het welzijn van de volledige maatschappij moet hij/zij dan ook rekening houden met de oppositie.
Als deze wisselwerking er is kan er een gezond politiek beleid gevoerd worden.
In de Halse OCMW-raad zijn we op de goede weg. De oppositie doet wat ze moet doen, wat niet altijd even fijn is voor de meerderheid, doch wel noodzakelijk. De oppositie tracht een inhoudelijk debat te voeren en haalt bij tijd en wijlen punten boven die de moeite waard zijn om over te praten.

Trap ik open deuren in? Welzeker, maar de SP.A.-fractie in de OCMW-raad blijkt niet representatief voor de hele oppositie.

Zonder namen te noemen lopen er in Halle enkele individuen rond die hun plaats in de oppositie enkel misbruiken ter meerdere eer glorie van zichzelf. De "politique politicienne" met andere woorden. En ja hoor, beste lezer, ik heb mij ook laten vangen aan persoonlijke polemieken, lees er maar ons artikel voor de burgerkrant op na (archief). Het zal niet meer gebeuren. Dit is ook de reden waarom de VLD-fractie consequent de discussie (in de pers) weigert aan te gaan met mensen die enkel lullen om zichzelf in de kijker te zetten. Dit genereert polemieken i.p.v. ze op te lossen. De oppositie moet zich niet via de pers inlaten met de gang van zaken in het OCMW daarvoor heeft ze haar mandatarissen.

En ja hoor, ik hou ook van ronkende retoriek en erudiete eloquentie, dramatische pauzes, metaforen en alle stijlfiguren die sinds Cicero, de grootste orator aller tijden, de dienst uitmaken. Maar dit is allemaal verpakking. De boodschap moet duidelijk zijn, to the point en constructief.

Speelt men de man ipv de bal en dient de retoriek niet het algemeen belang maar de persoonlijke ambitie dan spreekt men niet over oppositie doch over sabotage!
kb

Vrijdag 8 februari 2002
Gemeentelijk stemrecht voor migranten.

De VLD ligt momenteel zwaar onder vuur omdat het als enige meerderheidspartij de discussie over het gemeentelijk stemrecht voor migranten blijft verwerpen.

Rationeel en ethisch gezien is het stemrecht nochtans verdedigbaar.
Waarom mensen die op alle maatschappelijke vlakken bijdragen tot de maatschappij niet laten participeren in diezelfde maatschappij? Hoe wil je dat migranten hun verantwoordelijkheden opnemen als ze niet mee kunen beslissen? Het is verwerpelijk maar begrijpelijk dat sommige politici bepaalde wijken in grootsteden links laten liggen omdat er geen kiezerspotentieel is.
Studies in Nederland hebben bovendien aangetoond dat gemeentelijk stemrecht voor migranten geen wezenlijk verschil geeft in de verkiezingsuitslagen. Het is, vreemd genoeg, zelfs zo dat ook het Vlaams Blok zijn deel van de stemmen zal krijgen.
Waarom wel plichten en geen rechten of de moeder aller liberale standpunten: "no taxation without representation"?

Waarom dan de discussie blijven afblokken?

Niet uit angst voor het Vlaams Blok zoals sommigen wel eens durven beweren maar omdat de VLD wel degelijk rekening houdt met de wil van de kiezer. De campagne voorafgaand aan de verkiezingen stelde duidelijk dat de VLD zich distantieerde van het migrantenstemrecht. Als de VLD daar nu op terug zou komen betekent dit een verraad t.o.v. de kiezer. Zelfs Karel Degucht is, net als ik, persoonlijk wel gewonnen voor het migrantenstemrecht maar blijft politiek gezien een tegenstander.
En zo moet het! Als wij de volgende legislatuur het migrantenstemrecht willen verdedigen dan moeten wij dit eerst verkondigen in ons programma.
kb

ps Verdedig hieromtrent je mening in het discussieforum